Próchnica jest najczęściej występującą chorobą zębów, polegającą na demineralizacji oraz rozpadzie twardych tkanek zęba. Nieleczona, prowadzi do obumarcia miazgi, co powoduje konieczność leczenia kanałowego, a nawet usunięcia zęba.
1. Przyczyny powstawania próchnicy.
Główną przyczyną powstawania próchnicy jest płytka nazębna, składająca się z resztek pokarmowych i bakterii, która odkłada się na zębach po jedzeniu posiłków. Dodatkowo, dużą rolę w tworzeniu się próchnicy ma indywidualna podatność zębów i upływający czas (z tego powodu nie warto zwlekać z wizytą u stomatologa). Zniszczona struktura zęba nie ma zdolności do samodzielnej regeneracji, jednak leczenie może powstrzymać postępującą próchnicę.
Na rozwój próchnicy wpływ maja cztery czynniki:
- bakterie płytki nazębnej
- cukry obecne w jamie ustnej
- indywidualna podatność zębów
- upływający czas
2. Objawy próchnicy.
Próchnica zębów może objawiać się następująco:
- wrażliwość na ciepło i zimno oraz słodki i kwaśny smak
- tkliwość przy szczotkowaniu zębów i żuciu pokarmu
- przykry zapach z ust
- ubytki w zębach
- ból, gdy choroba dosięga miazgi zębowej.
3. Profilaktyka próchnicy.
W związku z tym, że bezpośrednim powodem powstawania zmian próchnicowych jest płytka nazębna, najważniejszą metodą walki jest systematyczne jej usuwanie. Należy szczotkować zęby po każdym posiłku i czyścić przestrzenie zębowe nicią dentystyczną. Oczyszczać trzeba również język (na nim też znajdują się bakterie).
Warto lakować bruzdy zębowe, lakierować je i stosować specyfiki z zawartością związków fluoru (pasty, płyny do płukania ust). Odpowiednio zbilansowana, bogata w witaminy i minerały dieta, również ma niebagatelne znaczenie w profilaktyce próchnicy. Warto zaznaczyć, iż jedzenie słodyczy nie musi znacząco wpływać na powstawanie próchnicy, pod warunkiem, że tuż po ich spożyciu zęby zostaną dokładnie umyte.
